İsra 17/111

وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا

Ve kulil hamdu lillâhillezî lem yettehız veleden ve lem yekun lehu şerîkun fîl mulki ve lem yekun lehu veliyyun minez zulli ve kebbirhu tekbîrâ(tekbîren).

1.	ve kulil hamdu	: ve hamd ile de
2.	lillâhillezî (li allâhi ellezî)	: Allah'a ki o
3.	lem yettehız	: edinmedi, edinmez
4.	veleden	: bir çocuk
5.	ve lem yekun	: ve olmamıştır, olmaz
6.	lehu	: onun
7.	şerîkun	: bir ortak
8.	fî el mulki	: mülkte
9.	ve lem yekun	: ve olmamıştır, olmaz
10.	lehu	: onun
11.	veliyyun	: dost, yardımcı
12.	min ez zulli	: zilletten
13.	ve kebbir-hu	: ve onu tekbir et, onu büyült, yücelt
14.	tekbîren	: tekbir ile, (onun) büyüklüğünü ifade ederek, üstün kılarak

Ve de ki: 'Hamd O Allah’a mahsustur ki, çocuk edinmemiştir; hem mülkte kendisine hiçbir ortak olmamıştır; âcizlikten (münezzeh olduğundan) dolayı O’nun için hiçbir yardımcı da olmamıştır. Artık O’nu tekbir getirerek yücelt!'