اَللّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَضَلْعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ
Ashab-ı kiramın önde gelenlerinden Saîd el-Hudrî (radiyallahü anh) yukarıda mezkûr dua hakkında bize bir vak'a nakleder: Bir gün Peygamber Efendimiz mescide teşrif buyurduğunda Ensar'dan ismi Ebû Ümâme olan bir zatın mescidde oturduğunu görür. Peygamberimiz ona: ''Yâ Ebâ Ümâme! Namaz vakti olmadığı halde seni mescidde tutan sebep nedir?'' diye sorar. O da Efendimiz'e: ''Ey Allah'ın Rasûlü! Çok tasam var ve bir de borçlar bir türlü yakamı bırakmıyor'' diye cevap verdi. Efendimiz de Ebû Ümame'ye: ''Sana bir dua öğreteyim; onu okuduğun zaman bütün tasaların dağılsın ve Cenab-ı Allah senin bütün borçlarını ödesin (Seni borçlarını ödemeye muvaffak kılsın), istemez misin?'' dedi. ''Çok isterim ey Allah'ın Rasûlü'' diye cevapladı Ebû Ümame (radiyallahü anh). Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) ona yukarıdaki duayı öğretti ve ''bu duayı sabahleyin ve akşama erdiğinde oku'' buyurdu. Ebû Ümame diyor ki: ''Ben bana emredileni emredilen şekilde yaptım; Cenab-ı Allah da bütün tasalarımı giderdi ve (Allah'ın izniyle) bütün borçlarım kapandı.(Sünen-i Ebî Davud, Kitabü's-Salât, 1330)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder