Bakara 1/201

Onlardan öylesi de vardır ki: "Rabbimiz, bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik (ver) ve bizi ateşin azabından koru" der.

وِمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا 

عَذَابَ النَّارِ

Ve minhum men yekûlu rabbenâ âtinâ fîd dunyâ haseneten ve fîl âhirati haseneten ve kınâ azâben nâr(nâri).

1.	ve min-hum	: ve onlardan
2.	men yekûlu	: kim derse
3.	rabbe-nâ	: Rabbimiz
4.	âti-nâ	: bize ver
5.	fî ed dunyâ	: dünyada
6.	haseneten	: hasene, hayır, iyilik, güzellik
7.	ve fî el âhirati	: ve ahirette
8.	haseneten	: hasene, hayır, iyilik, güzellik
9.	ve kı-nâ	: ve bizi koru
10.	azâbe en nâri	: ateşin azabı

Dua makamında okurken "Rabbenâ âtinâ fîd dunyâ haseneten ve fîl âhirati haseneten ve kınâ azâben nâr(nâri)." şeklinde okunur.