ÂLİ İMRÂN 3/8

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ

Rabbenâ lâ tuziğ kulûbenâ ba’de iz hedeytenâ veheb lenâ min ledunke rahmeh(rahmeten), inneke entel vehhâb(vehhâbu).

1.	rabbe-nâ	: Rabbimiz
2.	lâ tuzig	: saptırma, kaydırma
3.	kulûbe-nâ	: kalplerimizi
4.	ba'de	: sonra
5.	iz hedeyte-nâ	: bizi hidayete erdirdiğin zaman
6.	veheb lenâ	: bize vehbi olarak ihsan et, bağışla
7.	min ledun-ke	: senin katından
8.	rahmeten	: rahmet
9.	inne-ke	: muhakkak ki sen
10.	ente	: sen
11.	el vehhâbu	: ihsan eden, bağışlayan, hak kazanmadan veren, karşılıksız veren

“Rabbimiz! Bizi hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi eğriltme. Bize katından bir rahmet bahşet. Şüphesiz sen çok bahşedensin.”